2 września 1944 - 33 dzień Powstania sobota
imieniny Stefana, Juliana
wsch. sł. 6.04; zach. sł. 19.38; śr. temp. powietrza 18°C
słonecznie, wieczór pochmurny; stan wody w Wiśle 62 cm
Upadek Starego Miasta. Kanałami ewakuowano 5.000 żołnierzy (z tego 3.000 rannych) i 6.000 ludności cywilnej. Na Starówce pozostało około 35.000 osób, z tego około 7.500 ciężko rannych. Wkraczający esesmani i własowcy dokonują masowych mordów. Zabijają starców i chorych. Palą żywcem i rozstrzeliwują rannych w szpitalach piwnicznych. Tego samego dnia Niemcy mordują 1.300 osób. Osoby ocalałe z pogromu, poprzez Pruszków, wywożone są do obozów koncentracyjnych. W kolejnym nieudanym szturmie na Uniwersytet bierze udział powstańczy samochód pancerny "Kubuś". Potężne bombardowanie Śródmieścia niszczy wiele domów na Wspólnej, Złotej, Śliskiej, Siennej, pl. Trzech Krzyży. Rozbity zostaje kościół św. Aleksandra i gimnazjum im. Królowej Jadwigi, pod którego gruzami ginie kilkudziesięciu powstańców. Korzystając z zamieszania spowodowanego nalotem, gwałtownym wypadem kompania por. Kazimierza Leskiego "Bradla" batalionu AK "Miłosz" zajmuje gmach YMCA przy ul. Konopnickiej 6. Po kilku dniach krwawych zmagań pada Sadyba. W niektórych punktach oporu powstańcy walczą do ostatniego żołnierza. Pod niemieckim naporem siły powstańcze wycofują się z Sadyby. Niemcy zyskują dostęp na ul. Czerniakowskiej i Belwederskiej oraz pozycje wyjściowe do ataku na Sielce. Po upadku Starówki na północy i Sadyby na południu zaciskają się kleszcze wokół terenów zajętych przez powstańców. Na Żoliborzu zgrupowanie "Żmija" obsadza Marymont i dolny Żoliborz, a zgrupowanie "Żubr" mjr Władysława Jelenia-Nowakowskiego "Serba" olejarnię przy Gdańskiej i szkołę na Kolektorskiej. Rekordowa liczba ponad 120 niemieckich nalotów bombowych na Warszawę.
opracował: Maciej Janaszek-Seydlitz